Huisje, boompje, onderzoek...
Door: Frank
Blijf op de hoogte en volg Groepje
10 Maart 2005 | Guatemala, Sololá
Hoi iedereen!
Hier weer een nieuwe episode van de spannende avonturen van Groepje en zijn vriendjes!
Zondag is de grote dag aangebroken, de dag om Xela vaarwel te zeggen en te beginnen met de zware tijd die onderzoek zal gaan heten. Na zo´n twee uur lang weer opgepropt in een bus gezeten te hebben, zagen we plotseling het schone landschap van Sololá voor ons opkomen. De prachtige bergen, het uizicht over het meer en zo´n gigantische hoeveelheid uitlaatgas dat de vogeltjes spontaan van het dak vielen...
En toen zagen we ons mooie huis, wat, wonder boven wonder, ingericht en wel op ons stond te wachten. We werden opgewacht door Jessica (de contactpersoon die het huis had geregeld in samenwerking met onze professoren, maar een meisje van 18 schijnt te zijn)en haar broer, die beiden erg aardig zijn, maar ons wel even moesten vragen wat wij, als blanke verwende ettertjes, eigenlijk lusten als eten. Nee, pannekoeken als ontbijt vinden wij geen probleem, ja, bonen lusten we, tortillas ook zelfs en we zijn zelfs niet vies van een beetje chili poeder.
Al met al is de familie echt heel aardig, het eten echt heel goed, en het huis echt heel groot. Jammer van de koude douches, maar goed, je kan niet alles hebben. Daarentegen hebben we wel gezellig een kippenfamilie, een hondenfamilie en een super-eendenfamilie (van een zo´n eend kan je een weeshuis een jaar voeden...) in de tuin ronddwarrelen...
En nu zijn we dus hard bezig met ons onderzoek. Geen tijd meer nu voor leuke dingen als reizen, stappen, drinken of lol maken... Vanaf dit moment gaan we serieus aan de slag en werken we aan een stuk door....!
...wordt vervolgd
Hier weer een nieuwe episode van de spannende avonturen van Groepje en zijn vriendjes!
Zondag is de grote dag aangebroken, de dag om Xela vaarwel te zeggen en te beginnen met de zware tijd die onderzoek zal gaan heten. Na zo´n twee uur lang weer opgepropt in een bus gezeten te hebben, zagen we plotseling het schone landschap van Sololá voor ons opkomen. De prachtige bergen, het uizicht over het meer en zo´n gigantische hoeveelheid uitlaatgas dat de vogeltjes spontaan van het dak vielen...
En toen zagen we ons mooie huis, wat, wonder boven wonder, ingericht en wel op ons stond te wachten. We werden opgewacht door Jessica (de contactpersoon die het huis had geregeld in samenwerking met onze professoren, maar een meisje van 18 schijnt te zijn)en haar broer, die beiden erg aardig zijn, maar ons wel even moesten vragen wat wij, als blanke verwende ettertjes, eigenlijk lusten als eten. Nee, pannekoeken als ontbijt vinden wij geen probleem, ja, bonen lusten we, tortillas ook zelfs en we zijn zelfs niet vies van een beetje chili poeder.
Al met al is de familie echt heel aardig, het eten echt heel goed, en het huis echt heel groot. Jammer van de koude douches, maar goed, je kan niet alles hebben. Daarentegen hebben we wel gezellig een kippenfamilie, een hondenfamilie en een super-eendenfamilie (van een zo´n eend kan je een weeshuis een jaar voeden...) in de tuin ronddwarrelen...
En nu zijn we dus hard bezig met ons onderzoek. Geen tijd meer nu voor leuke dingen als reizen, stappen, drinken of lol maken... Vanaf dit moment gaan we serieus aan de slag en werken we aan een stuk door....!
...wordt vervolgd
-
13 Maart 2005 - 15:34
De Reactieman:
Als niemand het doet, doe ik het wel... -
14 Maart 2005 - 10:20
Idd Amin:
alishakorofishana na maswahiba wake Waisrael na kutangaza
kunga mkono harakati za Wapalestina kuikomboa nchi yao -
20 Maart 2005 - 15:58
De Reactie Man:
Welke Turk hier snapt niet hoe die moet typen...?! -
21 Maart 2005 - 20:49
Judith:
Ahum, als actief lid van dit groepje moet ik toch constateren dat er sinds enkele dagen een kip mist uit onze tuin...en dat wij deze week al een paar keer kip gegeten hebben -
21 Maart 2005 - 20:54
Judith:
Mag ik daarbij tevens nog even vermelden dat mijn koffer prima op het dak van een chickenbus past en ook IN de chickenbus bijna geen plaats zou innemen. Dat ik daarbij de economie van Guatemala hevig gespekt heb en dat het land nog vele jaren in welvaart kan doorbrengen dankzij mijn uitgaven bij de Hyperpais (ofwel: de hemel)en dat zelfs hierna de Samsonite nog steeds niet het gewicht van 30 kilo heeft bereikt?! -
22 Maart 2005 - 17:54
Sabine:
Hey Lau en de rest natuurlijk ook! Leuk om op deze manier op de hoogte te blijven!
succes met jullie onderzoek.
-xxx- -
22 Maart 2005 - 20:57
Frank:
Ik dacht dat die Samsonite koffer leeg al 30 kilo zwaar was... :-) -
30 Maart 2005 - 22:44
Bonen Met Ei:
Jee, wij worden al bijna vier weken lang elke avond gegeten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
